Pologne

Loi sur les minorités nationales et ethniques,
et sur la langue régionale

(Articles 1-6)

La version polonaise correspond au texte situé à gauche; la version française (traduite), à celui de droite.

ROZDZIAŁ 1

Przepisy ogólne

Artykuł 1

Ustawa reguluje sprawy zwiazane z zachowaniem i rozwojem tozsamosci kulturowej mniejszosci narodowych i etnicznych oraz zachowaniem i rozwojem jezyka regionalnego, a takze sposób realizacji zasady równego traktowania osób bez wzgledu na pochodzenie etniczne oraz okresla zadania i kompetencje organów administracji rzadowej i jednostek samorzadu terytorialnego w zakresie tych spraw.

Artykuł 2

1) Mniejszoscia narodowa, w rozumieniu ustawy, jest grupa obywateli polskich, która spelnia lacznie nastepujace warunki:

1) jest mniej liczebna od pozostalej czesci ludnosci Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w sposób istotny odróznia sie od pozostalych obywateli jezykiem, kultura
lub tradycja;
3) dazy do zachowania swojego jezyka, kultury lub tradycji;
4) ma swiadomosc wlasnej historycznej wspólnoty narodowej i jest
ukierunkowana na jej wyrazanie i ochrone;
5) jej przodkowie zamieszkiwali obecne terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
od co najmniej 100 lat;
6) utozsamia sie z narodem zorganizowanym we wlasnym panstwie.

2) Za mniejszosci narodowe uznaje sie nastepujace mniejszosci:

1. bialoruska;
2
. czeska;
3
. litewska;
4
. niemiecka;
5
. ormianska;
6
. rosyjska;
7
. slowacka;
8
. ukrainska;
9
. zydowska.

3) Mniejszoscia etniczna, w rozumieniu ustawy, jest grupa obywateli polskich, która spelnia lacznie nastepujace warunki:

1. jest mniej liczebna od pozostalej czesci ludnosci Rzeczypospolitej Polskiej;
2
. w sposób istotny odróznia sie od pozostalych obywateli jezykiem, kultura lub tradycja;
3
. dazy do zachowania swojego jezyka, kultury lub tradycji;
4
. ma swiadomosc wlasnej historycznej wspólnoty etnicznej i jest ukierunkowana na jej wyrazanie i ochrone;
5
. jej przodkowie zamieszkiwali obecne terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od co najmniej 100 lat;
6
. nie utozsamia sie z narodem zorganizowanym we wlasnym panstwie.

4) Za mniejszosci etniczne uznaje sie nastepujace mniejszosci:

1. karaimska;
2
. lemkowska;
3
. romska;
4
. tatarska.

Artykuł 3.

Ilekroc w ustawie jest mowa o:

1) mniejszosciach - rozumie sie przez to mniejszosci narodowe i etniczne, o których mowa w art. 2;
2) jezyku mniejszosci - rozumie sie przez to wlasny jezyk mniejszosci
narodowej lub etnicznej, o których mowa w art. 2)

Artykuł 4.

1) Kazda osoba nalezaca do mniejszosci ma prawo do swobodnej decyzji o traktowaniu jej jako osoby nalezacej badz tez nienalezacej do mniejszosci, a wybór taki lub korzystanie ze zwiazanych z tym wyborem praw nie pociaga za soba jakichkolwiek niekorzystnych skutków.

2) Nikt nie moze byc obowiazany, inaczej niz na podstawie ustawy, do ujawnienia informacji o wlasnej przynaleznosci do mniejszosci lub ujawnienia swojego pochodzenia, jezyka mniejszosci lub religii.

3) Nikt nie moze byc obowiazany do udowodnienia wlasnej przynaleznosci do danej mniejszosci.

4) Osoby nalezace do mniejszosci moga korzystac z praw i wolnosci wynikajacych z zasad zawartych w niniejszej ustawie indywidualnie, jak tez wspólnie z innymi czlonkami swojej mniejszosci.

Artykuł 5.

1) Zabrania sie stosowania srodków majacych na celu asymilacje osób nalezacych do mniejszosci, jezeli srodki te sa stosowane wbrew ich woli.

2) Zabrania sie stosowania srodków majacych na celu zmiane proporcji
narodowosciowych lub etnicznych na obszarach zamieszkalych przez mniejszosci.

Artykuł 6.

1) Zabrania sie dyskryminacji wynikajacej z przynaleznosci do mniejszosci.

2) Organy wladzy publicznej sa obowiazane podejmowac odpowiednie srodki w celu:

1) popierania pelnej i rzeczywistej równosci w sferze zycia ekonomicznego, spolecznego, politycznego i kulturalnego pomiedzy osobami nalezacymi do mniejszosci, a osobami nalezacymi do wiekszosci;
2) ochrony osób, które sa obiektem dyskryminacji, wrogosci lub przemocy,
bedacych skutkiem ich przynaleznosci do mniejszosci;
3) umacniania dialogu miedzykulturowego.

Artykuł 6. 

1) Zabrania się dyskryminacji wynikającej z przynależności do mniejszości.

2) Organy władzy publicznej są obowiązane podejmować odpowiednie środki w celu:

1. popierania pełnej i rzeczywistej równości w sferze życia ekonomicznego, społecznego, politycznego i kulturalnego pomiędzy osobami należącymi do mniejszości a osobami należącymi do większości;
2
. ochrony osób, które sa obiektem dyskryminacji, wrogosci lub przemocy, bedacych skutkiem ich przynaleznosci do mniejszosci;
3
. umacniania dialogu miedzykulturowego.

CHAPITRE Ier

Généralités

Article 1er

La loi réglemente les questions liées à la préservation et au développement de l'identité culturelle des minorités nationales et ethniques, ainsi que le comportement et le développement de la langue régionale, et la manière de mettre en œuvre le principe de l'égalité de traitement des citoyens, indépendamment de leur origine ethnique; elle définit aussi les obligations et les compétences des organismes de l'administration publique et des collectivités locales en la matière.

Article 2

1) Une minorité nationale, selon les termes de la présente loi, est un groupe de citoyens polonais, qui répondent à toutes les conditions suivantes:

1. elle est numériquement moindre que le reste de la population de la république de Pologne;
2. elle se distingue essentiellement des autres citoyens par sa langue, sa culture et ses traditions;
3. elle fait tous les efforts possibles pour préserver sa langue, sa culture et ses traditions;
4. elle a la conscience de sa propre histoire de l'appartenance nationale commune et elle est guidée vers son expression et sa protection;  
5. ses ancêtres ont occupé le présent territoire de la république de Pologne depuis au moins cent ans;
6. elle s'identifie comme une nation organisée dans son propre pays.

2) Sont reconnues comme minorités nationales les minorités suivantes:

1. les Biélorusses;
2. les Tchèques;
3. les Lituaniens;
4. les Allemands;
5. les Arméniens;
6. les Russes;
7. les Slovaques;
8. les Ukrainiens;
9. les Juifs.

3) Une minorité ethnique, selon les termes de la présente loi, est un groupe de citoyens polonais qui correspondent à toutes les conditions suivantes:

1. elle est numériquement moindre que le reste de la population de la république de Pologne;
2. elle se distingue essentiellement des autres citoyens par sa langue, sa culture et ses traditions;
3. elle fait tous les efforts possibles pour préserver sa langue, sa culture et ses traditions;
4. elle a la conscience de sa propre histoire de l'appartenance nationale commune et elle est guidée vers son expression et sa protection;  
5. ses ancêtres ont occupé le présent territoire de la république de Pologne depuis au moins cent ans;
6. elle s'identifie comme une nation organisée dans son propre pays.

4) Sont reconnues comme des minorités ethniques les minorités suivantes:

1. les Caraïtes;
2. les Lemks;
3. les Roms;
4. les Tatars.

Article 3

Toutes les fois que, dans la loi, la langue est :

1. celle des minorités : elle est comprise par ces minorités ethniques et nationales comme une langue en vertu de l'article 2;
2. celle des langues minoritaires : elle est comprise comme la langue propre des minorités ethniques et nationales en vertu de l'article 2.

Article 4

1) Toute personne membre d'une minorité nationale a le droit de choisir librement d'être traitée ou non comme tel et aucun inconvénient ne peut résulter de ce choix ou de l'exercice des droits reliés à ce choix.

2)
Nul ne peut être contraint, autrement que sur la base de la loi, à révéler des informations sur son affiliation à la minorité ou sur la divulgation de son origine, de sa langue minoritaire ou de sa religion.

3)
Nul ne peut être contraint de fournir la preuve de son affiliation à une minorité donnée.

4) Les membres d'une minorité peuvent bénéficier des droits et libertés découlant des principes enchâssés dans la présente loi, tant individuellement que collectivement, avec les autres membres de la minorité.

Article 5

1) Il est interdit de prendre des moyens ayant pour but de forcer l'assimilation des membres appartenant aux minorités, si ces moyens sont utilisés contre leur volonté.

2) Il est interdit de prendre des moyens ayant pour but de modifier les proportions des groupes nationaux ou ethniques dans les zones habitées par des minorités.

Article 6

1) Il est interdit de pratiquer la discrimination à l'égard d'une minorité.

2)  Les pouvoirs publics sont dans l'obligation de prendre des moyens adéquats pour :

1. soutenir l'égalité pleine et réelle dans les domaines de la vie économique, sociale, politique entre les membres appartenant à la minorité et avec des citoyens appartenant à la majorité;
2.
protéger les personnes qui font l'objet de discrimination, d'hostilité ou de violence parce qu'elles font partie des minorités;
3. consolider le dialogue interculturel.

Suite >

Page précédente

Pologne

Accueil: l'aménagement linguistique dans le monde